bielusi

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) lanty, a co odzienia — i pokazała mi wszystko. Ta pani jej kazała mi dać obiad, a moja pani córka dała mi te chustkę i kazała w ni chodzić koniecznie, ino me prosiła, żeby często nie przychodzić, bo teraz egzamin i uczyć się dużo musi, że latem, jak pojadą na wieś, to razem bęcłziem — i tako dobro była lo mnie, i tak mnie pogłaskała po gembie, żem ją jaze pocałowała w rąckę, a takusie ma bielusie jak paninka. Dobrą mi Pan Jezus dał panią córkę, dobrą. Jużci, matce to by się chciało ją czasem pocałować, popieścić, ale jak ni możno, to ni możno — obtarła fartuchem łzy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Reymont, Władysław Stanisław 1968. Fermenty. T. 1-2, wyd. trzecie, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.