bezświetlność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Powróćmy jeszcze raz do tytułowego błękitu. Oswald Spengler mówi: „Błękit, barwa perspektywiczna, pozostaje zawsze w związku z tym co ciemne, bezświetlne, nierzeczywiste.”14 Jako taka barwa ta w oczywisty sposób kontrastuje z czerwienią, która jest właściwym kolorem zmysłowości. (...) „Żółcień 1 czerwień (...) są barwami materii, bliskości i języka krwi. (...) to barwy popularne tłumu, dzieci, kobiet i dzikich.”15 Podkreślmy raz jeszcze ciemność i bezświetlność błękitu. Powieściowy konflikt pomiędzy cechami dumnego arystokraty i ojcowskiego księcia zasadza się na konflikcie onomastycznym. Książę jest błękitnym, a więc związanym z ciemnością, Lew — słońce nie może samotnie się przez tę ciemność przebić...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Biolik, Maria (red.) 1993. Onomastyka literacka, Olsztyn : WSP
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.