beszmet

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Z bramy wyszedł otyły esauł w brązowym, mocno ściągniętym w pasie beszmecie*. Rozkraczywszy tłuste nogi ujął się ostentacyjnie pod ¡boki, obejrzał stłoczonych czerwonoarmistów i rzekł basem: — Komisarzy muzyką roz-we-se-la-li-ście, hałastro tambowska! Skąd macie szare mundury? Z Niemców zdarliście czy co?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szołochow, Michał 1955. Cichy Don. T. 3-4, tłum. W. Rogowicz, A .Stawar, wyd. 6, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.