baronowa-wdowa

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Na dorocznej, wielkiej wystawie obrazów spotkali się pewnego dnia Piotr i Feliks. Obaj stali przed portretem młodej, wysmukłej, pięknej panny, córki baronowej-wdowy, jak powszechnie nazywano jej matkę. Salony baronowej były miejscem spotkań wytwornego świata, bywali tam wszyscy, którzy coś znaczyli w dziedzinie sztuki i wiedzy. Młoda baronówna miała szesnaście lat i była uroczym, niewinnym dziewczęciem. Portret jej wykazywał podobieństwo i był namalowany z talentem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Andersen, Hans Christian 1972. Piotr Szczęściarz, przeł. S. Beylin, Warszawa : Nasza Księgarnia
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.