arcyzręcznie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) bliwie paryskich! już oni niejednemu zawrócili głowę. Pomijając prawdziwie «jurystowski» wykręt autora panegiryku co do wiersza: Uart riest pas fait pour toi, tu n en as pas besoin, powiedzianego może w uniesieniu «sentymentalnie» śmiesznym przez szkodliwy nałóg zarażania stylu polskiego francuszczyzną, jak gdyby w pochwale narodowego talentu nie można się było obejść bez nadsekwańskich rymów i wykrzykników, pozostaje mi jeszcze uczynić wzmiankę o «rodowodzie», czyli «genealogii» poetyckiej, nowo wynalezionej przez autora, w której arcyzręcznie, dowcipnie i trafnie Rasyna spowinowacił z Laharpem, Homera z księdzem Franciszkiem Dmochowskim, a L. Osińskiego z Kornelem. Nie wiem, czyliby Homer, Rasyn i Kornel przyznali się do tego «kuzynowstwa»; bo któż o zdaniu i szczerości umarłych sądzić potrafi? może by to pierwszy uczynił z wrodzonej dobroci serca, a dwaj drudzy przez grzeczność francuską; to pewna jednak, że niezmierny rozdziela przedział twórcze natchnie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Syga, Teofil, Szenic, Stanisław 1960. Maria Szymanowska i jej czasy, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.