antykadencyjny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wrócone powtórzenie członów frazy pierwszej. Stwarza to swojego rodzaju grawitację wzajemną, która osłabia, a właściwie „naświetla“ w swoisty sposób krańcowy moment kadencyjny frazy pierwszej. Nie zmienia go w moment antykadencyjny lub półkadencyjny, bo mamy tu intonacyjny koniec, ale zarazem i ciąg dalszy, tak że definitywna kadencja, definitywny spoczynek całości przypada na krańcowy moment kadencji frazy drugiej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Furmanik, Stanisław 1947. Podstawy wersyfikacji polskiej (Nauka o wierszu polskim), Warszawa ; Kraków : Wyd. E. Kuthana
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.