antroponim

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) za pierwotne: tyibir, tyibier. Sugestię tę potwierdzają: przekaz z początku XVI w. o postaci: tischbier, tMsbyr alias potus tenuis 4 oraz dane z r. 1687: taibier5. Gdmianka ostatnia najbardziej odbiega od wzoru, ale akurat ona pojawia się najczęściej nie tylko wśród apelatywów, lecz także wśród antroponimów, zwłaszcza w pierwotniejszej postaci: taibir. Zaskakuje w niej pod względem fonetycznym wymiana szeregu wokalicznego -i-ina szereg -a-i-, chociaż właściwe językowi niemieckiemu fonologiczne zróżnicowanie iloczasowe zostało na gruncie polskiego języka jedynie zastąpione odpowiednim dla systemu fonologicznego polszczyzny XVI w\ zróżnicowaniem jakościowym, tyle że o maksymalnej kontrastywności...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szymczak, Mieczysław (red.) 1970. W służbie nauce i szkole. Księga pamiątkowa poświęcona Profesorowi Doktorowi Zenonowi Klemensiewiczowi, War­szawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.