anioł-zbawiciel

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) „Nie będziemy ukrywali — stwierdzał Jesienin — że ten świat włościańskiego życia, który poprzez obrazy nawiedzamy rozumem serca, nasze oczy zastały, niestety, wraz z rozkwitem, na łożu śmierci... Ten wicher, który teraz goli brodę staremu światu... zjawił się nam jak anioł-zbawiciel konającemu, wyciągnął doń rękę jak do trędowatego i rzekł: «Weźmij łoże twoje a chodź.» Wierzymy, że cudowne uzdrowienie zrodzi teraz na wsi bardziej jeszcze promienne odczuwanie nowego życia... Sztuka przyszłości rozkwitnie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Watała, Elwira, Woroszylski, Wiktor 1973. Życie Sergiusza Jesienina, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.