amorfia

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Rezygnując z anegdoty, z ciągu zdarzeń, z rygorów chronologii, nowa powieść chce się rozgrywać na etapie przed-świadomości, zanim bohater posiadł wiedzę o sobie i o świecie, a więc wtedy, kiedy jeszcze pełnego człowieka nie ma, kiedy dopiero formuje się plazma uczuć, żywa już, żywotna, rozradzająca się, ale będąca w stanie amorfii, nieświadomości siebie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bieńkowski, Zbigniew 1960. Piekła i Orfeusze. Szkice z literatury zachodniej, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.