amoralny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) pierwszy się nie wysuwa. O ile chodzi o typ humoru, to jest to typ ten sam, co w „Panu Tadeuszu“: z przywiązania płynie pobłażanie, pobłażanie objawia się półuśmiechem, flle z pobłażaniem można patrzeć na tych, co nie są wolni od słabostek i śmiesznostek, wszelako pod względem etycznym w gruncie rzeczy przedstawiają typ dodatni. I dlatego to — niezupełnie zgodnie z romansem walterskotowskim i jego potomstwem — postaci o charakterze amoralnym nie pojawiają się w aureoli światła humoru. Podobnież postaci tragiczne...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wojciechowski, Konstanty 1925. Henryk Sienkiewicz (Henryk Sienkiewicz. Protoplasta Zagłoby. Żywioł subjektywny w trylogji Sienkiewicza. Wojsko pol­skie u Sienkiewicza), Lwów ; Warszawa : Książnica-Atlas
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.