alibi-śmierć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) tobą do kina, lub: „Ja byłem pod Verdun!”, bo wgnietli ci lewy błotnik w samochodzie... Ale podświadomie czuję, że moje alibi wraca do punktu, skąd wyszło. Mówiłam o śmierci. Spokój alibi-śmierci lub tego, co ją zastępuje. Spokój, abdykacja, która w tej samej mierze przypomina pogodzenie się z losem, jak kłamstwo prawdę — niemal się nie różnią. Ale śmierć, kalectwo, czworo dzieci (i sztuka), raz zaakceptowane, przestają służyć za alibi, za ucieczkę: trzeba próbować żyć...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mallet-Joris, Françoise 1967. List do samej siebie. Esej, przeł. Z. Sroczyńska, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.