akompaniament

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) czasie patryotycznym i historycznym. Od śmierci Władysława IV do wyprawy wiedeńskiej niema prawie znaczniejszego wypadku, któremuby jakiejś pieśni nie poświęcił; smuci się lub raduje, wstydzi lub tryumfuje, ale akompaniuje wiernie na swojej lutni silniejszemu głosowi historyi; a ten akompaniament — i to w nim właśnie jest miłe i piękne—jest prawie zawsze żywy, nigdy fałszywy. Sądzi nieraz źle, ale czuje dobrze, i patryotyzm ówczesnej Polski daje poznać ze strony bardzo ładnej. Jest to, jeżeli się tak wyrazić można,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.