afabularność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W tej książce Kurka, jak w cyklu jego przedwojennych powieści społecznych, odnajdujemy podobną pasję śledzenia życia, tępienia zła i krzywdy, ten sam głos moralisty domagającego się zmian na lepsze nie tylko w stosunkach społecznych, ale w człowieku jako jednostce. Odnajdujemy również miejscami podobną technikę powieściową wyrażającą się w afabularności, wprowadzaniu elementów reportażowych i łączeniu ich i z liryzmem. Autentyzm faktów i postaci, a także wyraźny pierwiastek satyry, humoru ludowego, podkreślanie śmieszności, czasem nawet tworzenie karykatury — podnosi walory utworu i korzystnie wyróżnia go spośród książek „wiejskich” innych autorów tamtego okresu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Cichla-Czarniawska, Elżbieta 1979. W drodze do wierchu (O twórczości Jalu Kurka), Warszawa : LSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.