acciaccatura

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) tura), notowana do ok. 1800 jako drobna nutka, odbiera dźwiękowi właściwemu, przed którym stoi, taką wartość rytmiczną, jaką sama reprezentuje, przejmując równocześnie akcent naturalny dźwięku właściwego; w nowszych utworach (i w nowych wydaniach dawniejszej muzyki) appoggiatury wyrażone są nutami normalnymi, tak jak się je wykonuje. P. krótka (wł. acciaccatura), notowana w postaci drobnej nutki jako ósemka (rzadziej szesnastka) z przekreśloną ukośnie chorągiewką, nie ma określonej wartości rytmicznej; przy wykonaniu odbiera cząstkę wartości zazwyczaj poprzedzającej ją nucie lub pauzie, przy czym akcent naturalny pozostaje na dźwięku właściwym. P. grupowe, złożone z 2 i wię...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.