przyimkowość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) pięcioklasowego podziału z tab. II nie da się zaliczyć do spójników (objętych klasami 1—3); cech spójnika nie ma: nie jest ani szeregotwórczy (parataktyczny), ani indyferentny, ani przyzdaniowy; ma raczej cechy wspólne z przyimkami (z kl. 5): jest podrzędnikotwórczy (hipotaktyczny) i przywyrazowy (przyimienny), a to są właśnie istotne elementy przyimkowości. Różni się wprawdzie od niewątpliwych przyimków swym konformizmem, jednak nie jest to różnica istotna: nie zmienia wprawdzie formy wyrazu ustosunkowywanego, lecz zmienia funkcję tej formy. Znalazłszy się przy mianowniku, odbiera mu jego wartość przypadka niezależnego: z postawy odśrodkowej podmiotu wprowadza go w postawę dośrodkową, peryferyjną, szczególnego typu okolicznika...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jodłowski, Stanisław 1971. Studia nad częściami mowy, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.