przekukiwać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) „... w dąbrowie!”, to im tenory odpowiadały cieniej i ciszej: „... w dąbrowie” i wychodziło to jak echo. A jeżeli jeszcze trafiła się piosenka z „A ku-ku!” to już tak się przekukiwali ku własnej i słuchaczy radości, że sława takiego koncertu trwała latami...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Urbankiewicz, Jerzy 1970. Muzy przy krosnach, Łódź : Wyd. Łódzkie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.