prawiczka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Powieść ma formę wcale oryginalną. Na czterystu stronicach toczy się wywiad autora („Ja”) z rzymską smarkulą z bogat i „szykownej” dzielnicy Parioli (imieniem Desideria). Smarkul jest „prawiczką”, a ponieważ nawiedza ją Głos, godzimy s: chcąc nie chcąc wraz z autorem na to, że uważa się sama nowoczesną inkamację Joanny d’Arc, za Dziewicę Pariolitańs Owym Głosem z zaświatów jest, zbyteczne dodawać, Rewolucj tout court: nie „mętny potok rewolty”, lecz „wielkie przeczyst morze Rewolucji”. Głos nakazuje „prawiczce” z Parioli wysok...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.