pop-judasz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) A więc Obrucz! Głowiłem się, dociekałem: za co? gdzie? jak? A tu masz! Obrucz! O Obrucz chodzi. Pozwoliłeś, biesił się towarzysz Milutin, pozwoliłeś popowi-judaszowi prowadzić wrażą agitkę! Wrażą agitkę? „Oj, ne chody Hryciu...” Właśnie! Zamiast pieśni mas pracujących, hymnu międzynarodowego proletariatu, pozwoliłeś..., wykrzykiwał coraz zacieklej towarzysz Milutin, pozwoliłeś... a należało popa-gada, popa-oprycha, należało, w cara jego... Co należało?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Adamów, Ryszard 1989. Łowcy psów, Wrocław : Wyd. Dolnośląskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.