imperfektyw

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Tematy zakończone samogłoską, tym razem werbalne, były punktem wyjścia referatu Terho Paulssona (Lund) pt. „Polska sufiksacja imperfektywizująca a epenteza glajdów”. Traktując segmenty j i v jako glajdy wstawione w procesie derywacyjnym po tematach samogłoskowych, aby uniknąć hiatu, redukuje wykładniki imperfektywu do dwóch podstawowych postaci -a- oraz -iva-, będących mniej więcej w komplementarnej dystrybucji w zależności od typu rdzenia werbalnego. Referent wysunął tezę, że morfem imperfektywu składa się z dwóch elementów — części inwariantnej -a- oraz części zmiennej, której funkcja polega na zapewnieniu należytego kontrastu w stosunku do czasownika perfektywnego...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Polonica - Polonica (Wrocław)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.