bandura

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) A przeto na czele kapela grodzka, grająca na dwudziestu kilku szałamajaeh, kornetach, tub-marynach, regalach, bandurach, obojach, kotłach item lirach, surmeczkach, teorbanach i tołumbasach, a tym trybem, że wstrząśnięte są krokwie i forszty sal i komnat łańcuckich, a w uszach aż huczy i wierci. Poczym poufny Jaśnie Starosty STAROWINA LEGART z obnażonym okrutnj^m mieczem w garści...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowaczyński, Adolf 1909. Smocze gniazdo Albo wybawienie dyabła z szlacheckiej opressyi. Dramat z czasów Zygmuntowskich, wyd. 2 przejrz. i popraw., Warszawa : G. Centnerszwer i Sp.
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.