zaperlić się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Stali przy piecu, kurzyli papierosy, gawędzili. W czasie rozmowy Petro uporczywie o czymś myślał. Ciężko mu szło myślenie z braku nawyku, aż czoło się zaperliło. Po odejściu Tomilina oświadczył: —: Pojadę zaraz do Rubieżyna, do Jaszki Fomina. Słyszałem, że on jest teraz u swoich. Powiadają, że trzęsie okręgowym Rewkomem, bądź co bądź — jest o kogo zaczepić. Poproszę, żeby w razie czego wstawił się...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szołochow, Michał 1955. Cichy Don. T. 3-4, tłum. W. Rogowicz, A .Stawar, wyd. 6, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.