wirtuoz-scenograf

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) B OLE S ŁAW S KI W WARSZAWIE Między styczniem a kwietniem, dzięki olbrzymiemu sukcesowi Nie-Boskiej i Szekspira w gabinecie dyrekcyjnym znów różowszy zapanował nastrój, znów śmiałe plany, znów obietnice nieodpowiedzialne. Ale myśmy im już nie dawali wiary. Zresztą, cóż nas obchodził taki czy inny wyczyn wirtuoza-scenografa Drabika lub najwyborniejsza rola tego czy owego aktora! Dość mieliśmy tej ostentacji malarskiej, dość solistów, dość marnowania czasu po każdej udanej pod względem kasowym premierze, kiedy dyrekcja, zajęta poszukiwaniem nowej „żyły złota”, w ciągu całych tygodni nie zarządzała żadnych prób — nie chciało się nam także pracować dla publiczności złożonej w lwiej części ze snobów i paskarzy, gdy bliźni nasz, współobywatel z Woli czy z Murdziela, nie miał do teatru dostępu, a może i nic o nim nie wiedział! „Aktorzy na ulicę! Budujmy dom własny!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Schiller, Leon 1983. Droga przez teatr 1924-1939, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.