przeburzyć się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) choć na jeden dzień zawrócić głowę. Z Wilna ani słowa nie mam, pisałem do Daniłowicza, donosząc o wyjeździe Pańskim, aby zaspokoił Rodziców i przyjaciół, a do Rektora o sobie; w tym liście może byś Pan znalazł wiele do zarzucenia co do stylu i periodów, ale uręczam, że treść jego była zgodna z Pańskim sposobem myślenia, bez wahania się dałem sam o sobie zdanie i prosiłem o stanowcze względem mnie postanowienie; równie na list Rektora, jak na Pański będę czekał w Berlinie, spodziewam się jednak być w Getyndze, choćby dla ucałowania Pana. Fryczyński skomle w Mógelinie i ciągle mi pisze w stylu niespokojnego oczekiwania, we mnie wszystko się przeburzyło i najspokojniejsza obojętność zajęła miejsce dawniejszej niespokojności...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sudolski, Zbigniew (zebr. i oprac.) 1999a. Archiwum filomatów. Listy z zesłania. T. 3. Krąg Franciszka Malewskiego i Józefa Jeżowskiego, Warszawa : Ancher
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo