popodziwiać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wyprowadzanych na spacer. Szedł właśnie wtedy jeden taki kłębek, rudozłoty, z przedziałkiem na plecach, nawet spojrzał na mnie przełomie, ja zaś przystanęłam i obróciłam się za siebie, aby popodziwiać jego truchcik i błogostan. Długie lata potem i do dziś jeszcze pamiętam tego zwierzaka, może przez zazdrość?... Było mu niewątpliwie tak dobrze na świecie i taki był ładny...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kościałkowska, Janina 1992. Łódź bukowa, [wyd. drugie], Wrocław ; Warszawa ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.