pokanoniczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W tymże czasie buddyści pisali też dzieła med., gram., astr., choć równocześnie (od VII w.) powstawały księgi wykładające kult magiczny. Dżiniści zaczęli pisać bodaj w języku dżajnamaharasztri — odmianie jednego z —*• prakrytów. Potem w pierwszych wiekach n.e. w dziełach pokanonicznych zaczęli się posługiwać sanskrytem; początkowo obejmowało to tylko dogmatykę, rytuał, etykę i legendy budujące, lecz z biegiem czasu rozszerzyło się i na inne dziedziny. Wreszcie obok sanskry...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.