obruchać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) obruszyć, obruszać (się) — XIV7—XX: wr zabytkach z XVI wr. i u L także w formie obruchać: ‘z miejsca swego poruszyć, obmchaniem zluzować, potoczyć’ (L). Zabytki cytują głównie przenośne znaczenie wyrazu, tj. ‘oburzyć, gniewać’, np.: „Nietylko strzeże samego, ále y namnieyssey kości iego, áby nigdy niebyła obnissonan (Rej Ps 50) i obok tego: „abowiem mie iuż nic to nieobruszy by mnie nábárziey człowiek myslił zle uczynić” (ibid., 83)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krupianka, Aleksandra 1969. Formacje czasownikowe z przedrostkiem o- (ob-) w języku polskim, Toruń : TNT
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.