napuczać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Któregoś dnia Miękus popatrzył na Gniadego i od razu po jego łbie pbznał, że jest chory, i choćby nawet Gniady nie wstrzymywał oddechów, nie napuczał się i nie sapał, po łbie poznałby, bo łeb mówi wiele, niby się nie zmienia i jest takim samym łbem, a jest inny; i choć trudno poznać, gdzie jest ta inność, to ona się ukazuje i mówi, że koń zachorował...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kawalec, Julian 1982. Ukraść brata, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.