markieranctwo

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nął w kręgosłup jeszcze w pułku, trudny przypadek”. „A ja wam powiem, kolego — odpalił lekarz kapitan — on was nabiera. To urodzony markierant. Może go i kopnął, ale nie dość jeszcze, żeby oduczyć markieranctwa.” I po prostu wylał Gałczyńskiego z izby chorych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kamieńska, Anna, Śpiewak, Jan (red.) 1961. Wspomnienia o K. I. Gałczyńskim, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.