bankier-ignorant

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — To trochę potrwa, Jakubie. Musisz być cierpliwy. Oznajmienie tej nowiny twojej matce i babce będzie wymagało subtelności i savoir-faire. — Ojciec lubił używać francuskich, a czasem włoskich słów, aby pokazać, że nie jest ot takim, zajętym tylko robieniem pieniędzy bankierem-ignorantem. — Lepiej zdaj się z tym na mnie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
La Mure, Pierre 1969. Miłość niejedno ma imię, przeł. A. Frybesowa, wyd. 4, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.