apostrofa-apel

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) odrębny rozdział do t. 2 Dziejów grzechu. Jest to żarliwy protest przeciw krzywdzie najuboższej warstwy najmitów wiejskich (bandosów) i przeciw zorganizowanej zmowie reakcji społ., usiłującej po upadku rewolucji wycofać się z ustępstw na rzecz ludu, jakie rewolucja w początkowej fazie wymusiła na warstwach posiadających. Kończy się apostrofą-apelem do młodości jako jedynej siły, która zdolna jest pokonać zacofanie i krzywdę społeczną. Apostrofa ta swą namiętną tonacją przypomina Mickiewiczowską Odę do młodości...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krzyżanowski, Julian, Hernas, Czesław (red.) 1985. Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny. T. 2, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.