szlachetka-żołnierz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nym języku, szczególniej w 15. wieku, albo ocalałego do dziś, a więc: icłodać, włodę (Kazania gnieździeńskie, nie: włodzę), włos(t)ny, włodarz, icłość (włościanin, włościański), Włodzisław (stąd nazwy miejscowe Włocławek i Wodzisław), Włodzimierz', włodyka, co z ‘panującego’ zszedł nisko: »ubogi włodyka, ale nie klejnotnik«, ‘szlachetka-żołnierz bez wioski’, więc ‘nieosiadły’ (»ubogiej włodyki kraple«, r. 1472)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brückner, Aleksander 1989. Słownik etymologiczny języka polskiego, wyd. 5, Warszawa : Wiedza Powszechna
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.