rozwidzenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Natomiast przeciw współudziałowi Mickiewicza przemawia styl całości, nowotwory językowe (np. dziejownictwo, dzieiowniczy. dziejoczyt, barwnictwo, osobnictwo, odgadliwość, znośliwość, pojawidło, rozgar, rozwidzenie. dodziśdniowy, przechodniczy. odśmiechuje im, wypładnia). zdania takie, jak np. „Sprawy więc zwycięzców nabierały napuszystości, rozciągłości, ducha własności i pierworodztwa" lub: „taki dziejopis rzadszy jest od ogonnicy (komety); słonecznego on oka, księżycowego nad jeziorem czaru, a dźwięku rozchodzącego się po spadającej ku ożywieniu rosie" Nie ma więc dostatecznych podstaw, aby urywek ten nadal zamieszczać w wydaniach Mickiewicza, nawet w dziale pism jemu przypisywanych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mickiewicz, Adam 1952a. Dzieła. Wydanie narodowe. T. 7. Pisma prozą. Cz. 3, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.