rozbisurmanić

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) go losu..< Dawna dziedziczka Akima, Elżbieta Prochorowna Kunze, żona sztabs-oficera, wdowa po Niemcu z pochodzenia, była urodzona w Mitawie, gdzie spędziła pierwsze lata swojego dzieciństwa i pozostawiła liczną i biedną rodzinę, o którą zresztą niewiele się troszczyła, zwłaszcza od czasu gdy jeden z jej braci, oficer piechoty, niespodzianie zajechał do niej do dworu i już następnego dnia tak się rozbisurmanił, że omal nie pobił samej gospodyni, nazywając ją przy tym: „du, Lumpenmamsell" *, podczas gdy poprzedniego dnia sam łamanym rosyjskim językiem nazywał ją ,,siostrą" i „dobrodziejką”. Elżbieta Prochorowna mie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Turgieniew, Iwan 1955. Z pism. Trzy portrety i inne opowiadania, tłum. Cz. Jastrzębiec-Kozłowski, P. Hertz, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.