przykrzywda

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dialekty odbiegają od języka literackiego również w użyciu przedrostków. I tak np. nie istnieją w gwarach przymiotniki w rodzaju przesławny ‘bardzo sławny’ pomijając wyrazy przejęte z pieśni kościelnych. Na odwrót, gwary mają jeszcze znane staropolskiemu (dziś mało używane) przymiotniki w rodzaju przykrótki, przyciężki, przyduży, nawet rzeczowniki: przykrzywda ‘za wielka krzywda’. Dalej mają one sporo rzeczowników z przedrostkiem pa-: pałysa ‘czoło’, pamroka ‘zmrok’, paciérka ‘zacierka’, paryja ‘wąwóz’, paroba ‘nici wątku’, parój ‘powtórny rój’, paruszek ‘szmatka’, pazerny ‘żarłoczny’. Podobnie co do przedrostka wą-: wądół ‘dół’, wąkop ‘rów’, wągroda ‘ogród’, wąpior ‘wsyp’, wątor ‘wycięcie w klepkach’, wąwel ‘tumor’ (por. Wawel)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Urbańczyk, Stanisław 1962. Zarys dialektologii polskiej, wyd. 2 zmien. i rozszerz., Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.