przesłaniać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ale też i żyć nie mógł; zabiła go ta nużą szara, bezduszna powszedniość. Poetka poświę mu słowa pełne współczucia, jako duchowi wy szemu, któryby zrówmał bohaterom, gdyby oko liczności przemożne nie zahamowały jego działań Niepowodzenie, klęska nie powinn}* nam przesłaniać oczu na wrartość samej duszy. Autorka każe uosobionej poezyi mówić następne słowa nad grobem owego nieszczęsnego: Ach! czy na Termopilach, czyli na Golgocie Śród raęczeństw, czy gdzie huf lwi, Jara się przejrzała w każdej ginących tęsknocie I w każdej kropli krwi...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Chmielowski, Piotr 1901. Najnowsze prądy w poezyi naszej, Lwów : H. Altenberg ; Warszawa : E. Wende i Spka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.