powiwatować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Seria manifestacji towarzyszy tym wieczorom, przed każdym przedstawieniem wzmocniony oddział policji pruskiej pilnuje porządku na ulicy dojazdowej do teatru, trzeba zatrzymywać ruch tramwajów, po siedemdziesiąt, po sto powozów tarasuje ulicę, ponadto „bezbiletowy tłum” czeka przy teatrze, by zobaczyć artystkę przechodzącą z powozu do teatru, chcą powiwatować i pośpiewać na jej cześć; wyprzęgano konie z jej powozu po przedstawieniu, grupy manifestantów ciągnęły go do Bazaru wśród śpiewów, przy blasku pochodni. Pruska policja stała w pogotowiu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szczublewski, Józef 1977. Żywot Modrzejewskiej, wyd. 2, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.