ożydle

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) się nogami nakrył... Szukali go i wtedy, ale gdzie!..* Kiedyś wreszcie, w Brześciu Kujawskim, na odpuście, gdy księdza Piekarskiego z samego kościoła brali za zakazane śpiewy, ująwszy pod ożydla samotnego na cmentarzu żandarma, kuł go w zęby, w milczeniu, a pracowicie. Dopiero gdy tamten, wydzierając się w nieludzkim strachu, jęknął w mazurskiej polszczyźnie, gęsto krew z odbitego nosa odpluwając: «Jezus, Marjo Święta! Ady co robita, panie!.„» — opano...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Choynowski, Piotr 1926. Kuźnia. Powieść historyczna z lat 1861-1863, wyd. drugie, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.