omykać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Michał poruszył jeszcze raz łbem korbowodu w górę. Leżał na kożuchu rozłożonym w śniegu, diablo niewygodnie, wiatr walił mu śniegiem w oczy, klucz w zgrabiałej ręce omykał się po śrubach. Nogi były jak dwie drewniane kłody, ciążące, przyczepione nie wiadomo po co. Chyba właśnie po to, aby tylko zawadzały...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Hłasko, Marek 1956. Pierwszy krok w chmurach. Opowiadania, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.