okorowywanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Najgorzej żyło się tym, co zabijały się w kąt baraku, płakały gorzkimi łzami, bały się mrozu, chłodu, bały się wszystkiego. Nie próbowały nawet pracować. Deklarowały od razu, że raczej umrą z głodu, niż wezmą się do okorowywania zwalonych potężnych pni, do rąbania gałęzi. Przeklinały na czym świat stoi swoją czarną dolę. Dziwiły się, z gorzką złością dziwiły się, dlaczego nie umierają. Okazywało się, że nie tak łatwo i prosto się umiera...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wasilewska, Wanda 1956. Pisma zebrane. T. 4. Rzeki płoną, Warszawa : Wyd. MON
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.