odklinać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Pref. od-: odbieżany, (C. fin. 372; stpol.), odbłąkać, odbłąkany, odchwycić (Zb. war. 181: niech duch odchwycę; L i SW podają jako stpol.), odchylić (Be. III 587: Gdy serce moje spod zasłon odchylę, SW podaje z Krasińskiego, wyraz też ma L i Swil.), *odczerwienić się (Zb. 2109), odćwiekowany (Syn ziemi: odćwiekowany z Krzyża), odemścić (Mind. V 153: śmierć jej odemścij), odklinać (Be. VI 208: pop klnie — las odklina; L podaje „odkląć, odeklnąć”), odstać (LW. III 11: z włosem równo odrąbanym odstał), odstrzeliwać (Be. I 116: jak z Rembrandta obrazu odstrzeliwało słońce; SW podaje z Mickiewicza i Kraszewskiego), odstrzelony (Be. Ilia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Boleski, Andrzej 1956. Słownictwo Juliusza Słowackiego (1825-1849), Łódź : ŁTN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo