nawdzianie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) pierworodnym, bezpośrednim, dziedzicznym. Ponieważ sam najwcześniej wyzwolił się z gimnazjalnych powijaków „deutscher Bildung”, pierwszy skąpał w krynicznej kulturze romańskiej i zanurzył w studiach francuskich katedr i francuskich klasyków, przeto, oczyszczony i bierzmowany, w otoczeniu tępił bezlitośnie ciągoty germańskie, skandynawskie, berlińskie, wiedeńskie. Konieczność obywatelsko-poddańczą nawdziania na siebie na krótko munduru „einjahrig-freiwilliga” wspominał z bezbrzeżnym obrzydzeniem. (...) Nic co ludzkiego, co człowieczego, bez względu na narodową i rasową przynależność, nie było mu obce i obojętne, ale wszystko, co austriackie z ducha i treści, było mu wstrętne. (...)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Płoszewski, Leon (zebr. i oprac.) 1971. Wyspiański w oczach współczesnych. T. 1-2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.