kaemista

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) buntownicy nie przedsięwzięli. Dowódca trzeciego plutonu, Czumakow, odprowadził swoją grupę pod osłonę; nie złażąc z konia, ostrożnie wyjrzał zza węgła murowanej szopy, powiedział: — No, wytoczyli jeszcze dwa Maximy — potem wytarł spocone czoło i zwrócił się do żołnierzy: — Wracamy, chłopcy!... Niechaj sam Fomin bierze tych kaemistów...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szołochow, Michał 1955. Cichy Don. T. 3-4, tłum. W. Rogowicz, A .Stawar, wyd. 6, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.