frasowanie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) (w oryginale desertam solitudinem), „król ongi fortunny, otrzymawszy teraz odpowiedź wyroczni świętej, wlecze się [w oryginale zwykle — per git] do domu nieskwapliwie i smętnie" (w oryginale — pigens tristisque). Gdzie indziej czytamy o „głębokich morskich pławach" (w oryginale — meatus), o „frasowaniu się", o „zaślubinach złowróżbnej niebogiej panny", o „fletni swadziebnej dźwiękach". Zwykły wyraz vehit został oddany przez mocne „żenie ją zwolna między urwiskami"...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rusinek, Michał (red.) 1955. O sztuce tłumaczenia. Praca zbiorowa, Wrocław : Zakład im. Ossolińskich
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.