doktor-szatan

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rwała się jego szlachetna, tęskna dusza, było tylko pustem urojeniem — jest doskonałem, plastycznem udramatyzowaniem tej burzy, jaka szaleje w duszy Kordyana. Doktor-szatan jest refleksem i dopełnieniem Kordyana, w którym ogniskują się wyższe, idealne, ale jednostronne pragnienia, w skutkach dla ogółu pożyteczne, zgubne jednak często dla poddającej im się jednostki; jest typem skończonego samoluba, istotą, której brak wszelkiego uczucia, która chce wyciągnąć korzyść dla swych szatańskich celów i pragnie doszczętnie wyrwać z duszy Kordyana resztki tlejącej wiary i nadziei...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Trzpis, Henryk 1909. Ze studyów nad Słowackim, Kraków : G. Gebethner i Sp.
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.