cirykanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) lecz na małą odległość i nie wzbija się wysoko. Zimę i jesień spędza w stadkach, które zwykle w marcu rozbijają się na pary; żyje w jednożeństwie; samica (kura) wygrzebuje dołek wśród traw i wyścieła go suchymi źdźbłami; składa 10-20 jaj; samiec (kogut) pomaga tylko przy wodzeniu piskląt. Głos charakterystyczny, zw. przez myśliwych cirykaniem lub cięgoceniem. Żywi się owadami, pierścienicami, nasionami chwastów; pożyteczna, tępi m.in. stonkę ziemniaczaną. Jako ptak otwartych przestrzeni k. przystosowała się do życia na polach uprawnych; zamieszkuje Europę i zach. Azję; w Polsce pospolity ptak łowny. Tabl. Kuraki...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.