chwoja

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wreszcie szewiectwo (SW brak) i szewiecki. Do drugiej, późniejszej grupy, należy odnieść: blin, busi, cliystać, czep, dudka (przypuszczalnie z białoruskiego), bać, hara, kocić się, kolosa, kostrzyca, mogilnik, mogiłki (praźródłem jest jednak język litewski), mszar, nożny, odhuźne, pacuk, panoczek, popar, posłonić się, przeplot, przykrasa, rozora, skórzynka, szerzynia, tanny, ukarm, włóczebtiik (może zresztą nie białoruskie), zachodzić się, zdążać ‘pokonać', żnieja. Na rachunek Syrokomli należy zapisać takie wyrazy (nie notowane w SW) jak chwoja, horę, mogiły ‘cmentarz', piercówka, podążyć ‘pokonać', podchód, podrąb, spór ‘sporzenie się’, wyszynia, zagłosić, zahrukołać, zikraty; ponadto SW notuje tylko z Syrokomli krasować, mulać i sumiot. Osobna wzmianka należy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Trypućko, Józef 1957. Język Władysława Syrokomli (Ludwika Kondratowicza). Przyczynek do dziejów polskiego języka literackiego w wieku XIX. [T.] 2, Uppsala : A.-B. Lundequistska Bokhandeln
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo