ambitnik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nało, że żadnemu z jego członków nie dam urzędu, ale ja ich się nie boję. (E moi aussi je suis decreté de mort par la société patriotique, depuis qu'ils se sont convaincus que je n'emploirai aucun de leurs membres; mais je ne les crains pas)". Czyż już to jedno nie dowodzi, że sprawca poddania Warszawy był zaufania narodu niegodnym, dwulicowym człowiekiem? Był niezawodnie, jak każdy ambitnik, co pnąc się do władzy lub przyszedłszy do niej, wszystkim — złym i dobrym — zarówno pochlebia, co wszystkich głaszcze i łudzi...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Janowski, Jan Nepomucen 1950. Notatki autobiograficzne 18031853, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.