pucać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) puc 1. M, B lp. rzecz. r. m. 'komedia, nabieranie’; 2. D lm. rzecz. r. ż. puca pot* rząd. 'osoba o wydatnych policzkach’ pucach, pucami, puce, pucom puca 1. M lp. rzecz. r. ż.; 2. 3 os. lp. cz. ter. czas. pucać rząd. 'nagle, nieoczekiwanie pocałować kogoś kilkakrotnie w rękę’ puch 1. M, B lp. rzecz. r. m.; 2. D lm. rzecz. r. ż. pucha I. 'duża puszka’; II. zgr...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Buttler, Danuta (red.) 1984. Słownik polskich form homonimicznych, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.